Age of Empires 3: Definitive Edition Review

Bij Gamekings zijn ze vrijwel allemaal bouwers. Daan bouwt dierentuinen en pretparken, Boris bouwt aan koninkrijken, Koos aan zijn racewagen of PC setup, Steven aan zijn karakters in World of Warcraft, Jelle aan zijn band repertoire. Alleen JJ sloopt liever. Maar met een doel. Afreageren en zorgen dat er de volgende iets meer spier terugkomt dan de dag ervoor. Anyway, bouwen dus. Nu. Boris houdt dus van koninkrijken bouwen. Onaantastbare dynastieën met kastelen en legers die iedereen schrik aanjagen. Wat dat betreft is Age of Empires een RTS die hij graag speelt. Eindelijk kan hij, dwarsdenker als hij is, zelf de regels van zijn rijk bepalen. En iedereen die het niet met hem eens is, mag hem proberen aan te vallen. De review van Age of Empires 3: Definitive Edition was daarom wel besteed aan hem.

En aan Skate. Want ook hij heeft goede herinneringen aan de eerste Age of Empires. Dat was echt zo’n game die behoort tot de klassiekers uit de game historie. Age of Empires 3: Definitive Edition is dus een remaster met een shitload aan opgefriste en vaak ook nieuwe content. Als ze al die verse content hadden opgetikt, dan hadden ze zo drie pagina’s vol kunnen typen.

De vraag bij remakes en remasters is altijd identiek. Voegt de opknapbeurt wat toe aan de game. Zorgt het er voor dat de ‘verouderde’ gameplay nog, of beter gezegd weer mee kan met de gelijksoortige spellen van vandaag de dag. Of zit je echt te kijken naar en te spelen met een opgewarmde en verouderde hap. Een kliek die de herinnering aan wat ooit was, verpest. Het antwoord op deze vraag ga je van Boris en Skate krijgen in de review van Age of Empires 3: Definitive Edition. Moet je hem gaan kopen, wachten tot hij in de budgetbak ligt of mag je tekeer gaan zoals JJ dat graag doet en het schijfje in tweeën knakken...